کد مطلب:77910 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:110

حکمت 109











و قال علیه السلام: «لا مال اعود من العقل و لا وحده اوحش من العجب و لا عقل كالتدبیر و لا كرم كالتقوی و لا قرین كحسن الخلق و لا میراث كالادب و لا قائد كالتوفیق و لا تجاره كالعمل الصالح و لا ربح كالثواب و لا ورع كالوقوف عند الشبهه و لا زهد كالزهد فی الحرام و لا علم كالتفكر و لا عباده كاداء الفرایض و لا ایمان كالحیاء و الصبر و لا حسب كالتواضع و لا شرف كالعلم و لا مظاهره اوثق من مشاوره.» یعنی و گفت علیه السلام كه نیست مالی با منفعت تر از عقل و دانش، زیرا كه منفعت دنیا و آخرت است و نیست تنهائی با وحشت تر از تكبر ورزیدن، زیرا كه باعث تنها ماندن از یاران دنیا و آخرت است و نیست دانشی مانند تدبر در امور، زیرا كه دور از خطاست و نیست كرامتی مانند تقوی، زیرا كه كرامت نزد خالق و خلایق است و نیست مصاحبی مانند خوش خلقی، زیرا كه همه كس طالب صحبت اوست و نیست مالی به میراث گذاشتن مانند ادب دادن، زیرا كه توسعه ی دنیا و آخرت

[صفحه 1251]

است و نیست كشنده ی مهاری مانند توفیق، زیرا كه می رساند به قرب خدا و نیست تجارتی مانند كردار نیكو، زیرا كه منفعتش بهشت است و نیست منفعتی مانند ثواب آخرت، زیرا كه دائمی است و نیست پرهیزگاری (ای) مانند توقف در نزد امور مشتبه الحال، زیرا كه اجتناب است از محرمات البته و نیست بی رغبتی مانند بی رغبتی از مال حرام، زیرا كه موجب رغبت در عبادت است و نیست دانشی مانند دانش تفكر كردن در آفاق و انفس، زیرا كه معرفت مبدا و معاد است و نیست عبادتی مانند به جای آوردن واجبات، زیرا كه موجب توفیق قرب نوافل است و نیست ایمانی مانند ایمان با شرم و صبر، زیرا كه موجب ملكه و استحكام است و نیست نجابتی مانند فروتنی، زیرا كه باعث عزت دنیا و آخرت است و نیست شرف و بزرگی مانند علم، زیرا كه بزرگی دنیا و آخرت است و نیست معاون و یاوری استوارتر از مشورت كردن، زیرا كه دور از لغزش است.


صفحه 1251.